شب قبل از امتحان

آخه یکی نیست بگه مریضی کل ترم رو الاف میچرخی که شب امتحان به گریه کردن بیفتی،جالب این جاست که این اتفاق هر ترم تکرار میشه و وقتی که دارم از زور خواب میمیرم،به خودم فحش میدم و میگم از ترم بعد آدم میشم،ولی هر ترم بدتر از ترم قبل.

  دیگه حالم داره از هر چی قهوه،نسکافه و چایی به هم میخوره.دلم می خواد مثل آدم بی خیال ولو شم رو تختمو بخوابم،اما نمیتونم.شنبه امتحان دارم و هنوز یکی از درس ها مونده.

  خدااااا... همین جا قول میدم اگه این ترم به خیر بگذره آدم شم،گر چه نمیشم ولی تلاش می کنم.

  به قول(...)قلم چی درس هر روز رو همون روز بخونم.تازه فهمیدم چی میگفت.   

بر گرفته از وبلاگ پرستو های مهاجر

( یکی از دانش آموزان مجتمع)